اورامان نیوز:هرساله در ایام تعطیلات نوروزی به منظور «اطلاع رسانی» به مسافران و گردشگران ناحیه اورامان و بویژه شهرستان پاوه ، برخی ادارات دولتی و نهادهای عمومی مانند شهرداری ها اقدام به تهیه بروشورهای می نمایند و معمولا در مبادی ورودی شهرها اقدام به توزیع این بروشورها می نمایند. صرف نظر از مضمون و محتوای این بروشورها ( که در واقع غالبا حاوی اطلاعات ناصحیحی نیز 
می باشند ) چند سوال پیرامون این اقدام قابل طرح می باشند . آیا این روش اطلاع رسانی یا در واقع شناساندن منطقه مخصوصا از منظر توریسم چقدر موثر واقع می شود ؟ آیا تا کنون تحقیقی به عمل آمده است که نشان دهد چنین اقدامی به چه میزان در جلب و جذب گردشگران و در حقیقت شناساندن منطقه موثر واقع شده است؟ آیا این اقدام رویه ای تکراری و تقلیدی نیست که هرساله به اصطلاح جهت خالی نبودن عریضه و باری به هر جهت انجام می شود؟ آیا امکان شناساندن جاذبه های گردشگری به روش یا روش های دیگری وجود ندارد ؟ آیا شناساندن این جاذبه های فقط و فقط باید محدود به همان ایام تعطیلات نوروزی باشد و در طی مابقی ایام سال ناممکن است ؟ متاسفانه مشاهدات عینی نشان می دهند که این بروشورها نه فقط تاثیری در اطلاع رسانی ندارند ، بلکه اغلب در چند ساعت یا حداکثر در انتهای همان روز بعد از توزیع نیز مچاله شده و بصورت زباله در سطح معابر و خیابان ها پرت می شوند .
کسی که به عنوان مسافر یا گردشگر تا آستانه ورود به شهرهای اورامان آمده است ( اگر فرض را بر غیر بومی بودن او بگذاریم ) بدان معنی است که از قبل اطلاعاتی از سایر کانال ها بدست آورده و در اغلب موارد نیاز چندانی به این نوع اطلاع رسانی یا تبلیغات نداشته و طبعا می داند که چرا به این منطقه آمده و هدف اش از آمدن چه بوده است . اگر این فرد هم اصالتا بومی منطقه بوده و برای دید و بازدید عید به اینجا برگشته است نیز نیازی به چنین بروشوری ندارد . اگر کسانی هم در قالب تورهای مسافرتی آمده باشند ، معمولا تورلیدرها آنقدر اطلاعات دارند که به او بدهند تا بی نیاز از اینگونه اطلاعات باشد . بنابراین در هرحالت ، تهیه و توزیع این بروشورها نوعی هزینه از بیت المال است که راه به جایی نبرده و ما را به هیچ هدفی نزدیک نخواهد کرد و به عبارت دیگر نوعی اسراف و تبذیر و عملا کار بدون فایده است . پس اگر چنین اقدامی هم تاثیر گذار باشد باید آنرا در نقاط مبدا توریست ها و نه در نقطه مقصد آنها انجام داد.
اما در مورد محتوا ، مضمون و شکل و طراحی این بروشورها نیز باید قدری سخن گفت . حقیقت آن است که طراحی این بروشورها اغلب بدون نظر افراد کارشناس و دیزاینر های حرفه ای این حوزه انجام گرفته و چنگی به دل هیچ کس نمی زند. مطالب و محتوای آنها نیز تکراری و حاوی اطلاعات کهنه و بعضا ناصحیح بوده و ممکن است افراد ناآشنا به منطقه را نیز سردرگم بنماید ( برای اثبات این ادعا می توان محتوای بروشورهای موجود در بایگانی مربوط به سنوات گذشته را مرور کرد تا موارد متعددی از این اطلاعات ناصحیح را پیدا نمود) . در اینجا نیز گویی می خواهند از قافله جا نمانند و در هر حال خود را ملزم می دانند تا چیزی برای عرضه ( حالا با هر کیفیتی ) داشته باشند . پیشینیان گفته اند که معرفی بد به مراتب از عدم معرفی، بدتر بوده و بعضا نتایج معکوس ببار می آورد .
پس در این عرصه چه باید کرد ؟ قبل از پاسخ دادن به این سوال ، باید بگویم که به صرف شناساندن یک منطقه به دیگران ( آنهم بر اساس واقعیت موجود ) برای آنکه منطقه مذکور به یک قطب گردشگری تبدیل شود ، کفایت نمی کند . در فرایند استقرار و توسعه پدیده گردشگری در یک منطقه فاکتورهای زیادی دخالت دارند که از جمله می توان به اسکان ایمن و بهداشتی ، راههای دسترسی استاندارد ، وسایل حمل و نقل مناسب و فرهنگ تعامل با گردشگران اشاره نمود ، اما چون بحث بر سر شناساندن جاذبه های اورامان است ، من هم در مورد کیفیت و میزان تاثیر گذاری تنها این فاکتور برای رسیدن به آن هدف حرفی برای گفتن دارم . بدون شک اولین گام در راستای ترویج توریسم ، مخصوصا اکوتوریسم ، شناساندن سایت های گردشگری موجود در یک ناحیه به نحو احسن می باشد . هدف از این اقدام آن است تا بتوان تعداد هر بیشتری گردشگر و توریست را برای دیدن این سایت ها به منطقه کشاند . اما برای این کار در شرایط فعلی منطقه اورامان چه باید کرد ؟ به اختصار می توان به اقدامات زیر اشاره کرد :
۱٫ شناسایی و شناسنامه دار کردن همه حوزه ها و سایت های گردشگری منطقه به شیوه ای مدرن و امروزی توسط نهاد یا ستادی قانون مسئول و ممانعت از پراکنده کاری
۲٫ دایر نمودن وب سایت اینترنتی و استفاده بهینه از امکانات گوناگون شبکه اینترنت در راستای شناساندن عرصه ها و سایت های گردشگری اورامان
۳٫ شناساندن عرصه ها ، سایت ها و امکانات گردشگری موجود در منطقه به شیوه های امروزی ( از جمله تالیف کتاب و تهیه فیلم ) به گروههای هدف در داخل و خارج ایران
۴٫ برگزاری همایش ها و سمینارهای ادواری و تخصصی در حوزه گردشگری ، میراث فرهنگی و صنایع دستی
۵٫ دعوت از مدیران آژانس های تور گردانی داخلی و خارجی و معرفی سایت های گردشگری به آنها از نزدیک
۶٫ برقراری نمایشگاههای دایمی( از جمله نمایشگاه تابلوهای عکس مناظر) در سطح منطقه و خارج از منطقه
۷٫ نمایش فیلم ، پاورپوینت و بنرهای تبلیغاتی در امکان اقامتی و سطح میادین و معابر عمومی
۸٫ آموزش عده ای از جوانان تحصیل کرده به عنوان راهنمایان«اورامان گردی »
۹٫ آموزش اقشار مختلف ( از جمله رانندگان وسایل نقلیه عمومی ، مغازه داران ، هتلداران ، صاحبان رستوران ها ، متولیان اماکن گردشگری و زیارتی ) در مورد اهمیت توریسم و نحوه تعامل با گردشگران
۱۰٫ شرکت در نمایشگاههای بین المللی مختص به گردشگری و میراث فرهنگی از جملهWTM لندن ، BIT میلان و ITB برلین به منظور شناساندن جاذبه های گردشگری و جذب گردشگر خارجی
این مجموعه اقدامات را می توان در دستور کار اولیه قرار داد. متعاقبا و با توجه به نیاز نیز اقدامات دیگر را می توان به این فهرست اضافه نمود . امید است، با اجرای این اقدامات بتوان یکی از زمینه های توسعه توریسم در منطقه اورامان را سروسامان داده و از پراکنده کاری و فعالیت های غیر موثر و بعضا بی فایده جلوگیری نمود .
به نقل از پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه
دکتر برهان ولدبیگی
اول اسفند ۱۳۹۳