اگر چه شوراها پیشینهای کهن در تاریخ جهان و ایران دارند، ولی در مفهوم و ساختار امروزیشان پدیده جدیدی محسوب می شود که خواستگاهشان همانا ضرورت و نیازهای گسترده و پیچیده جوامع کنونی است. تشکیل شوراهای اسلامی شهر و روستا در ایران پدیدهای نو به شمار میآید، که با وجود همه کاستیها و کمبودهایش توعی گذار از جامعه سنتی با روابط سلسلهمراتبی، متمرکز و پدر سالار را به سمت مردم سالاری، جامعه مدنی، حکمروایی شایسته، عرصه عمومی و حکومت محلی نوید میدهد. شوراهای محلی که در شهرها و روستاها تشکیل میشوند، وظیفه مدیریت امور عمومی را بر عهده دارند. اگر چه گستره امور عمومی مربوط به سازمانهای محلی دموکراتیک در ایران در مقایسه با کشورهای توسعه یافته بسیار محدود است، اما میتوان امیدوار بود که با روشن شدن کارکردهای مثبت واگذاری اداره امور به مردم و مشارکت آنها در مدیریت جامعه، به تدریج این گستره افزایش یابد و مردم در تمامی امور عمومی مربوط به محل زندگی، از مسکن و اشتغال گرفته تا فراهم کردن فضاهای فراغتی و حفظ میراث تاریخی و فرهنگی، به شوراها مراجعه کنند.
↧
سلسله مباحث آسیب شناسی شوراها در اورامانات: مبحث اول: شوراها در اورامانات، بودن، نبودن یا چگونه بودن
↧